Sinds we verhuisd zijn bellen er regelmatig Jehovah’s getuigen aan. Dat deden ze waarschijnlijk bij ons oude huis ook al wel, maar dat was in een appartementen complex met zo’n centrale ingang waar je moest aanbellen. Dus hoefde je lekker niet open te doen als je geen zin had. Ons nieuwe huis is niet geschikt om niet open te doen of je achter de bank te verstoppen. Sterker nog, als je op de bank zit ziet iedereen je zitten. Je moet in dat geval dus wel open doen.
Meestal probeer ik de Jehovah’s getuige in kwestie geïrriteerd zo snel mogelijk af te wimpelen. Ik ben niet gelovig, ik acht de kans dat ik ooit gelovig zal worden nihil en ik vind dat iedereen die wel gelooft dat lekker zelf moet weten, maar anderen daar niet mee moet lastig vallen. Laat staan te proberen anderen te bekeren.
Voor mij is godsdienst (maakt niet uit welke godsdienst) niks meer dan een manier voor mensen om zichzelf ervan te (laten) overtuigen dat alles goed komt, of zelfs beter wordt en dat hun lot niet volledig in hun handen ligt. Kortom een manier om houvast en hoop te vinden en de verantwoordelijkheid voor bepaalde dingen niet bij zichzelf neer te hoeven leggen. Prima, maar ik geloof er niet in. De bijbel is wat mij betreft een boek waarin verhalen staan waarvan sommige wellicht ergens in de verte op waarheid gebaseerd zijn, maar zeker weten doet niemand het. En er staan “regels” in waarvan sommige heel nuttig zijn en de meerderheid totaal achterhaald en debiel.
Ik weet niet wat me vandaag bezielde, maar toen de bel ging en er twee Jehovah’s getuigen met een wazige glimlach aan de deur stonden, zei ik: “kom maar even binnen, ik ben wel eens benieuwd wat jullie te melden hebben”. Ik vind namelijk dat je wel overal en nergens een mening over kan hebben (liever niet) maar dat je dan wel op z’n minst af en toe de discussie aan moet gaan met mensen die een andere mening hebben. Het blijft immers maar een mening.
En zo belandden we in een best interessante discussie over de zin van het leven (maar daar lees ik liever andere boeken over), waarom dingen gaan zoals ze gaan, etc.. En heus waar, niet alles wat ze zeiden was onzin. Bovendien lieten ze mij ook mijn mening over het concept god geven zonder de wazige lach op hun gezicht te verliezen en ontkenden ze in ieder geval de evolutie theorie niet. Dat was winst.
Totdat de vrouw van het Jehovah’s getuigen duo ineens uitkraamde: “Ik begrijp dat je sceptisch bent, maar de bijbel is gewoon de waarheid en die waarheid moet je volgen”. Ik probeerde hier nog tegenin te brengen dat ik het op zijn zachtst gezegd nogal naïef vind om ‘iets’ wat ‘iemand’ in ‘een boek’ heeft opgeschreven als de waarheid te bestempelen. Laat staan een boek dat eeuwen geleden is geschreven zonder alle kennis en inzichten van nu. Je zou het zelfs arrogant kunnen noemen. De mevrouw keek me meewarig glimlachend aan en zei dat het toch echt zo was. Goed argument wel.
Vervolgens zei de meneer daar nog eens bovenop: “God heeft de heerschappij over de wereld tijdelijk aan de mensen overgelaten en die hebben er in sommige delen van de wereld nogal zooitje van gemaakt”. Daar kon god volgens hem dus niet verantwoordelijk voor worden gehouden. “Maar binnenkort keert hij terug en zal hij de wereld weer het paradijs maken dat het ooit was voordat Eva de boel vernachelde. Alle doden zullen weer ontwaken en het paradijs betreden”. Waarop ik alleen nog maar uit wist te brengen dat het dan wel heel druk zou worden hier op aarde, maar dan zou god volgens de meneer wel wat meer aarde en wat minder water scheppen. Dat kon hij immers.
Tegen zoveel klinkklare onzin kan geen weldenkend mens op, dus het leek me de hoogste tijd om het gesprek te beëindigen. Bij het naar buiten werken van de twee Jehovah’s getuigen hoorde ik de meneer nog tegen de mevrouw zeggen: “mijn zus drinkt tegenwoordig elke ochtend een glas water met citroen, dat is erg goed om af te vallen” Toen wist ik definitief genoeg.
Oh, en ik heb deze mensen vandaag binnengelaten na het luisteren van podcast 042 van ‘Omdat het kan’ van Guy Droog op guydroog.com dus ga die vooral ook even luisteren. Best leerzaam.