Ik heb sinds de oprichting van mijn éénpersoons boekenclubje welgeteld één boekverslag geschreven en dat is nogal karig, weet ik zelf ook heus wel. Dat zit zo, een boekverslag schrijven is een ellendige klus (je moet er sowieso al een boek voor lezen dus kun je nagaan). Het werd kortom wel weer eens tijd voor een nieuw verslagje. Ik las het boek The Subtle Art of Not Giving a Fuck, van blogger Mark Manson en daar vond ik wel het een en ander van.
Een beetje millennial die wat wil in het leven kent dit boek wel. Het staat al geruime tijd in de bestsellerslijsten die er toe doen (New York Times, Amazon) en zo’n beetje iedereen behalve ik heeft er inmiddels al over geschreven. Ik volg het blog van Mark Manson al een tijdje en kon dus niet achterblijven, dit boek moest gelezen worden. De Engelse versie welteverstaan, want de Nederlandse vertaling van de titel is zo debiel dat ik de Nederlandse versie niet serieus kan nemen: De Edele Kunst van het Not Giving a Fuck. Alsof de vertaler halverwege geroepen werd dat het avondeten klaar was.
Anyway, ik heb het boek gelezen en vond het best wel tof. Mark Manson werpt een frisse blik op de hele zelfhulp/persoonlijke ontwikkeling/gelukkig en succesvol zijn-wereld en dat is de moeite van het lezen meer dan waard.
Dit zijn een paar dingen die leerde van The Subtle Art of Not Giving a Fuck. Maar lang niet alles, want je moet het vooral zelf gaan lezen natuurlijk. In het Engels.
Stop met positief denken en denken dat je positief moet denken
We leven in een tijd waarin een positief beeld van jezelf en je leven neerzetten de norm is. Denk even aan je instagram account. Waar je alleen de beste momenten van je leven met het mooiste filtertje eroverheen laat zien. Als je instagram moet geloven zijn we 24 uur per dag, 7 dagen in de week alleen maar gin tonics aan het zuipen, hipster burgers aan het eten, gewichten aan het tillen in de gym en op zonovergoten stranden aan het chillen. En selfies aan het maken natuurlijk.
Mark Manson noemt het een psychologische epidemie die in deze tijd heerst, waarin we continu positief moeten denken. We beseffen niet dat het heel normaal en ok is dat dingen soms kut zijn. Sterker nog, we gaan het onszelf kwalijk nemen als dingen kut zijn, waardoor we ons nog kutter gaan voelen.
Want het positieve denken gaat zo ver, dat we in de veronderstelling zijn dat geluk en succes maakbaar zijn. Dat geluk, succes, rijkdom en knap zijn een keuze is. Als je maar hard genoeg werkt en in jezelf gelooft, kun je alles bereiken in het leven.
Wat natuurlijk minstens voor de helft grote bullshit is. Je kan veel bereiken door hard te werken en door slimme keuzes te maken. Maar ik ga nóóit basketballer worden in de NBA. Dat komt voor ongeveer 50% omdat ik 1 meter 59 ben. En voor de overige 50% omdat ik geen talent heb en niet train om basketballer te worden.
Fuck positivity. Let’s be honest; sometimes things are fucked up and we have to live with it.” -Mark Manson
Les 1: Je hoeft niet de hele tijd positief te denken en je hoeft je niet de hele tijd top te voelen. Soms zijn dingen kut, accepteer het. That’s life.
Start met not giving a fuck
Ok, nu we hebben vastgesteld dat het prima is dat dingen soms kut zijn, is het tijd voor de volgende stap. Volgens Manson hebben we in de korte tijd dat we leven, maar een zeer beperkt aantal fucks te vergeven. Als je je overal en nergens druk om gaat lopen maken en je fucks rondstrooit als confetti, ben je niet goed bezig. Nee, beter ben je zuinig op je fucks.
Not giving a fuck betekent met andere woorden dus dat het belangrijk is om uit te vinden wat echt belangrijk is in je leven. Prioriteiten stellen. Niet alles is even belangrijk en de meeste dingen zijn niet de moeite waard om je druk om te maken. Wanneer je weet wat voor jou prioriteit is, kun je daar je fucks aan besteden. Familie en vrienden, een boek schrijven of een fit lichaam bijvoorbeeld. Maar bijvoorbeeld niet een mening hebben over mensen die een hoofddoek dragen, boos worden dat de Bijenkorf de Drie Dwaze Dagen plant tijdens jouw vakantie, of tijdens de intocht van Sinterklaas gaan demonstreren voor of tegen de afschaffing van zwarte piet.
Les 2: Wees zuinig op je fucks, je kunt niet overal een fuck om geven. Bepaal goed wat voor jou de moeite waard is, wat belangrijk is en besteed daar je fucks aan.
Van problemen oplossen word je gelukkig
Volgens Manson is gelukkig zijn niet een staat die je bereikt als je alle problemen in je leven hebt opgelost en alles hebt bereikt wat je wilt. Er zullen namelijk altijd problemen blijven ontstaan, no matter what. De truc is dan ook om problemen te vinden die je graag oplost. Problemen die de moeite van het oplossen waard zijn en leuk zijn om op te lossen. Daar word je namelijk gelukkig van.
Manson zegt dat alles in het leven dat je nastreeft, gepaard gaat met negatieve ervaringen. Als je bijvoorbeeld een fit lichaam wilt, zul je moeten accepteren dat je hard moet trainen en niet alles kan eten wat je wilt. Je zal (pijn) moeten lijden. En niet alleen moet je dit kunnen accepteren, je moet er op de een of andere manier ook plezier in hebben om dit probleem op te lossen.
Alleen het lichaam van Kate Upton/Jelmer de Boer willen (het resultaat) zonder de struggle die hiervoor nodig is leuk te vinden (de weg er naartoe), gaat niet werken. Accepteer in dat geval dat je het niet graag genoeg wilt. Maar als jij geen fuck geeft om de pijn, het lijden, de struggle, dan ben je niet te stoppen. Volgens Mark dan.
Les 3: Gelukkig zijn is een activiteit, iets dat je doet. Namelijk door het vinden van problemen die jij leuk vindt om op te lossen.
En dan nog even dit
- Je bent niet speciaal, bovengemiddeld of uitverkoren. Je bent gemiddeld. Net als de rest.
- Emoties zijn overrated, dus staar je er niet blind op.
- Je gaat dood.
Lees als de sodemieter ‘The Subtle Art of Not Giving a Fuck’. Kon best eens nuttig zijn!